تاریخچه خودروهای متصل

مروری بر تاریخچه خودروهای متصل

فهرست مطالب

بسیاری از افرادی که تا به امروز در روستاها و شهرهای کوچک زندگی می‌کردند، برای بهره‌مندی از امکانات بیشتر و همچنین استفاده از فرصت‌های متنوع شغلی، در حال مهاجرت به شهرهای بزرگ‌تر هستند. این موضوع باعث شده تا نگرانی‌هایی در ارتباط با افزایش چشم‌گیر مشکلات شهری، مانند ترافیک ایجاد شوند. خوشبختانه امروزه، شاهد توسعه‌ی فناوری‌های جدیدی، مانند خودروهای متصل برای رفع این مشکلات هستیم. شاید بتوان ادعا کرد که خودروهای متصل، مهم‌ترین فناوری‌ای بوده که می‌تواند برای حل چالش‌های کلان‌شهرها مورد استفاده قرار گیرد. آشنایی با تاریخچه خودروهای متصل می‌تواند به شناخت بهتر این فناوری، درک ضرورت توسعه‌ی آن در جوامع امروزی و همچنین پیش‌بینی مسیر پیش‌رو کمک کند.

در این متن از وبلاگ همران، قصد داریم مروری بر تاریخچه خودروهای متصل داشته باشیم. در انتها نیز آینده‌ی خودروهای متصل و مسیری که پیش‌رو دارد را بررسی می‌کنیم. اگر شما هم به این موضوع علاقه‌مند هستید، تا انتهای مطلب همراه ما باشید و نظرات خود را با ما به‌اشتراک بگذارید.

خودروهای متصل دقیقا چیست؟

خودروهای متصل دقیقا چیست؟

بهتر است در ابتدا با تعریف کلیدواژه‌ی “خودروهای متصل” بیشتر آشنا شویم. کارشناسان، خودروی متصل را به‌عنوان خودرویی تعریف می‌کنند که می‌تواند از طریق شبکه، به سایر خدمات و دستگاه‌ها متصل شود. علاوه بر لپ‌تاپ‌ها و تلفن‌های همراه، اتصال خودرو به زیرساخت‌های شهری مثل چراغ راهنمایی و رانندگی، دیگر ناوگان خودرویی و حتی وسایل برقی موجود در خانه و شرکت‌ها، اتصالی را رقم خواهد زد که تبادل کلیه‌ی داده‌ها را بین اجزا و به‌صورت دوطرفه، فراهم می‌کند.

»»» مطالب پیشنهادی
خودروهای متصل چیست و چه کاربردی دارند؟ بررسی صفر تا 100

خودروهای متصل، از 1980 تا به امروز

خودروهای متصل، از 1980 تا به امروز

درست است که خودروهای متصل امکانات متعددی دارند، اما مسلما از ابتدا این‌گونه نبوده و بسیاری از این امکانات در گذشته وجود نداشتند. در این بخش، تاریخچه خودروهای متصل را با هم مرور خواهیم کرد:

  • سال 1980 میلادی یا 1358 شمسی (حضور خودرو متصل در برنامه‌ی فرمول 1)

خودرو متصل، برای اولین بار با فعالیت شرکت خودروسازی BMW در سال 1980 مطرح شد. دقیقا در همین سال، خودروسازی BMW کامپیوتر داخلی را با تعدادی از ماشین‌های این کمپانی برای فرمول 1 ادغام کرد. این قطعات و تجهیزات، توانایی انتقال اطلاعات خودرو به جعبه را داشتند. به عبارت دیگر، خودروها با کمک تجهیزات جدید می‌توانستند با بخشی از محیط پیرامون خود ارتباط برقرار کنند. فناوری موفقیت‌آمیز انتقال داده‌ها، این خودروها را به پیشگامان ماشین‌های متصل تبدیل کرد.

  • سال 1996 میلادی یا 1374 شمسی (خودروهای متصل با توانایی برقراری تماس اضطراری)

در سال 1996، برای نخستین بار خودروها به فناوری برقراری تماس اضطراری، مجهز شدند. با این قابلیت، خودرو می‌توانست در صورت بروز تصادف، به‌طور خودکار با نزدیک‌ترین مرکز اورژانس تماس بگیرد. با این حال، سرنشینان همچنان مجبور بودند مکان خود را در یک تماس تلفنی با اپراتور اورژانس به‌اشتراک بگذارند.

بسیاری از کارشناسان، سال 1996 را آغاز طلایی تاریخچه خودروهای متصل می‌دانند. در این سال جنرال موتورز، OnStar را بر روی کادیلاک‌ها نصب کرده و آن را به‌عنوان پلتفرم فناوری‌محور خودرو متصل خود معرفی کرد. OnStar، یکی از اولین سیستم‌های تلماتیک داخلی در صنعت خودرو بود. در آن زمان این دستگاه، اولین سیستم مخابراتی داخلی در صنعت خودروسازی در نظر گرفته می‌شد. این دستگاه در زمان تصادف، هشدار ارسال می‌کرد و یک سیستم امنیتی، به‌شمار می‌آمد.

  • سال 1999 میلادی یا 1377 شمسی (ردیاب‌ها وارد صحنه می‌شوند)

امروزه، سیستم‌های تماس اضطراری مختصات خودرویی که دچار سانحه شده را به‌طور خودکار به مراکز اورژانس ارسال می‌کنند. این امکان، برای اولین بار با اولین تلفن همراه مجهز به GPS، امکان‌پذیر شد. در این مرحله از تاریخچه خودروهای متصل، دیگر نیاز نبود که صاحب وسیله‌ی نقلیه‌ای که تصادف کرده است، مکان خود را با تماس تلفنی گزارش کند؛ با این حال در سال 1999، تنها ارتش آمریکا می‌توانست به سیگنال‌های دقیق، دسترسی داشته باشد. با پیشرفت سیستم‌های تماس اضطراری و پی‌بردن به میزان اهمیت آن، در می 2000 استفاده از سیگنال‌های جی‌پی‌اس برای کاربردهای غیرنظامی و تجاری نیز ابتدا برای رئیس‌جمهور ایالات متحده و سپس برای عموم آزاد شد.

  • سال 2001 میلادی یا 1379 شمسی (امکان کنترل از راه دور خودرو)

عیب‌یابی کردن خودرو از راه دور، یکی از قابلیت‌های کاربردی بود که در این مرحله فراهم شد. با عیب‌یابی خودرو از راه دور، سازندگان خودرو می‌توانستند عملکرد سیستم را بررسی کرده و در صورت وجود هرگونه مشکل، علت را سریع‌تر تشخیص دهند.

  • سال 2004 میلادی یا 1382 شمسی (استفاده از سیم‌کارت برای به‌اشتراک‌گذاری اطلاعات)

در سال 2004، برای اولین بار سیم‌کارت‌ها در خودروهای BMW استفاده شدند. در این مرحله از تاریخچه خودروهای متصل، گام مهمی برای حرکت به‌سمت خودروهای متصل امروزی، برداشته شد. به‌کمک سیم‌کارت‌ها، رانندگان می‌تواستند بدون استفاده از گوشی موبایل خود، به اینترنت وصل شده و وضعیت آب‌وهوایی و یا حتی وضعیت ترافیک را بررسی کنند. یک سال بعد، یعنی در سال 2005، آئودی شروع به توسعه‌ی بیشتر خدمات اتصال خود کرد و از سال 2009 در وسایل نقلیه‌ای که به بازار عرضه کرد، در دسترس مشتریان قرار داد. با استفاده از این خدمات، کاربران می‌توانستند در خودروها به اینترنت تلفن همراه خود وصل شده و از اطلاعات کاربردی، مانند وضعیت لحظه‌ای ترافیک، مطلع شوند.

  • سال 2007 میلادی یا 1385 شمسی (روی کار آمدن گوشی‌های هوشمند)

استیو جابز در کنفرانس افسانه‌ای Apple Keynote 2007 ادعا کرد: «امروز اپل می‌خواهد گوشی موبایل را دوباره اختراع کند.» در واقع، او اصلا اغراق نمی‌کرد. از آن زمان به بعد، موبایل‌های ساده جای خود را به گوشی‌های هوشمند دادند. در سال 2008، گوگل با سیستم‌عامل اندروید به بازار آمد. اولین خودرویی که یک هات‌اسپات اینترنتی را برای خودروها در دسترس قرار داد نیز در سال 2008 ارائه شد. 1 سال بعد، یعنی در سال 2008، اولین برنامه‌های گوشی‌های هوشمند که می‌توانستند درب خودروهای متصل را قفل و باز کنند، در دسترس کاربران قرار گرفت. از سال 2012، سرویس MirrorLink امکان استفاده از برنامه‌های منتخب گوشی‌های هوشمند را از طریق سیستم اطلاعات سرگرمی خودرو فراهم کرد. برای گوشی‌های آیفون، این امکان از مارس 2014، زمانی که اپل CarPlay را در نمایشگاه ژنو معرفی کرد، به‌وجود آمد.

  • از سال 1998 تا 2018 میلادی یا از سال 1376 تا 1396 شمسی

BMW ConnectedDrive، در سال 1998 با نام BMW Assist آغاز به کار کرد و امروزه در 45 کشور در سراسر جهان گسترش یافته است. BMW ConnectedDrive، یکی از پیشگامان تحول دیجیتال در تارخچه‌ی خودروهای متصل است. در سال 2018، 4 میلیون مشتری که قبلاً از خدمات ConnectedDrive استفاده می‌کردند، هم بر نوآوری و هم استفاده‌ی عملی آن تاکید کردند. با این کار، خودروی متصل به بخشی از زندگی دیجیتالی راننده تبدیل شد؛ چراکه به اعتقاد آن‌ها کنترل خودرو با دستیار هوشمند، بسیار راحت‌تر از سایر موارد بود.

در سال 2013، آئودی اینترنت پرسرعت را در خودروها به‌کار گرفت. این فناوری کمک کرد تا همزمان ۸ تلفن همراه به‌طور همزمان به خودرو متصل شده و داده‌های خود را به اشتراک بگذارند.

در سال 2015، با عرضه‌ی مرسدس me مشتریان توانستند برای دسترسی به خدمات اتصال آنلاین، مانند قفل کردن درب‌های خودرو از راه دور، مکان‌یابی وسیله‌ی نقلیه و… از گوشی هوشمند خود استفاده کنند. این شرکت همچنین توانست خدماتی از جمله مدیریت تعمیر‌ونگهداری را ارائه دهد. در همین سال، ولوو شروع به استفاده از Sensus Connect در تمام خودروهای مدل 15 خود کرد. این فناوری، راننده را با برنامه‌هایی خاص به خودرو وصل می‌کرد و درست مانند یک کمک‌راننده برای او عمل می‌کرد.

2 سال بعد نیسان، Nissan Connect را در بازار هند راه‌اندازی کرد. این سرویس متصل، مشابه سایر سرویس‌های OEM‌ها بود و به راننده این فرصت را می‌داد تا از کمک‌های جاده‌ای استفاده کند، به هشدارهای تعمیرو‌نگهداری دسترسی داشته باشد و گزارش سلامت خودرو را به‌صورت ماهانه دریافت کند.

  • از ابتدای سال ۲۰۲۲ تاکنون

به گزارش بیزینس اینسایدر، فورد در سال ۲۰۱۹ اعلام کرد که در سال ۲۰۲۲ فناوری وسیله‌ی نقلیه‌ی سلولی را بر روی خودروهای خود پیاده‌سازی می‌کند. این فناوری، حسگرهای مورد استفاده در خودروهای خودران را تقویت می‌کند و همچنین به راننده کمک می‌کند تا به‌سرعت اطلاعات را ارسال و دریافت کند.

پیشرفت سریع خودروهای متصل در عصر جدید

پیشرفت سریع خودروهای متصل در عصر جدید

شاید بتوان با اطمینان گفت اولین و مهم‌ترین دلیل اهمیت خودروهای متصل در عصر جدید، مقابله با چالش‌های زندگی شهری یا کلان‌شهری است. جذابیت شهرها به‌طور مداوم در حال افزایش است. پیش‌بینی می‌شود که تا سال 2050، بیش از %70 از جمعیت جهان در شهرها زندگی کنند. با این حال، با افزایش تعداد شهرهایی با بیش از 1 میلیون نفر جمعیت، چالش‌ها نیز افزایش می‌یابد. مهم نیست وسعت شهر مورد نظر چقدر باشد. زمانی که شهر نتواند از عهده‌ی خدمات شهری مانند کاهش آلودگی هوا، فراهم کردن خدمات حمل‌ونقل عمومی برای کلیه‌ی شهروندان، از بین بردن زباله‌های شهری، ساخت‌وساز حرفه‌ای و حتی زیباسازی برآید، مشکلات شروع می‌شوند. اینجاست که مفهوم شهر هوشمند و خودروهای متصل به میان می‌‌آید.

شهر هوشمند توسعه‌یافته، با شبکه‌ای فراگیر مشخص می‌شود. در تئوری، آنچه که در نظر گرفته شده این است که در گوشه‌وکنار‌ شهرها و بر روی تمام متحرک‌ها، حسگرهایی قرار داده شوند که بتوانند همه‌ی داده‌ها را ثبت کرده و روی فضای ابری، ذخیره کنند. خودروهای متصل نیز بخش جدایی‌ناپذیر از شهرهای هوشمند هستند. آنچه که در حمل‌ونقل شهری اتفاق می‌افتد، خودروهایی هستند که با یکدیگر ارتباط مستقیم دارند و به زیرساخت‌های شهری نیز متصل شده‌اند؛ بدین‌صورت که شهروندان بتوانند از خانه، میزان ترافیک شهری را بررسی کنند، تعداد پارکینگ‌های خالی نزدیک خود را چک کنند، بدانند اکنون چراغ خطر قرمز است یا سبز و… این دقیقا همان شبکه‌ی هوشمندی است که اطلاعات را با دیگر اجزای شهری به‌اشتراک می‌گذارد. تعجبی ندارد که با شکل‌گیری نیازهای جدید در شهرهای هوشمند، بر اهمیت توسعه‌ی خودروهای متصل افزوده شده و آن‌ها با سرعت بیشتری نسبت به گذشته پیشرفت کنند.

رشد سریع خودروهای متصل باعث شده تا عصر جدیدی در صنعت خودرو به‌وجود آید و شبکه‌ای متصل و بسیار گسترده را بین خودروها، زیرساخت‌های شهری، عابران پیاده و به‌طور کلی هر چیزی که در اطراف ما وجود دارد، ایجاد کند. ارتباط وسیله‌ی نقلیه با همه‌چیز (V2X)، این شبکه‌ی پیچیده را ایجاد می‌کند. چنین شبکه‌هایی امکان آگاهی محلی با تأخیر بسیار کم را فراهم می‌کند. این موضوع، زیربنای بسیاری از برنامه‌ها، به‌ویژه برنامه‌های مرتبط با ایمنی است. به‌عنوان مثال، اگر یک خودرو به‌طور ناگهانی ترمز کند، همه‌ی وسایل نقلیه که در اطراف آن قرار دارند، هشدار دریافت کرده و اینگونه از بروز تصادف جلوگیری می‌شود.

به‌عنوان یک جمع‌بندی باید گفت

شاید در ابتدای تاریخچه خودروهای متصل، یعنی در سال 1980، کسی تصور نمی‌کرد که این تکنولوژی تا این حد توسعه یافته و روزبه‌روز بر اهمیت آن افزوده شود. اکنون، خودروهای متصل به‌عنوان یکی از مهم‌ترین تکنولوژی‌های مورد نیاز برای مقابله با چالش‌های کلان‌شهری شناخته می‌شود؛ چالش‌هایی که بسیاری از کشورها در سرتاسر جهان با آن‌ها دست‌وپنجه نرم می‌کنند. با وجود تمام مراحلی که خودروهای متصل طی این چند سال طی کرده است، همچنان مسیری طولانی را در پیش دارد. ارتباط V2X، شبکه‌ای متصل بین خودروها، زیرساخت‌های شهری، عابران پیاده و هر چیزی که در اطراف ما وجود داشته باشد را ایجاد می‌کند. این شبکه‌ها، زیربنای بسیاری از برنامه‌ها قرار گرفته و همچنین ایمنی و راحتی را برای شهروندان فراهم می‌کند.